Հանգիստ: Խաղաղվեք, մինչև որ հավիտենական կյանքը հոսի ձեր երակների, սրտի և մտքի մեջ և ներշնչելով շարժման մեջ դնի ձեր անձը: Այդ ժամանակ աշխատանքը, զվարթ աշխատանքը` կհաջորդի իբրև անհրաժեշտություն:

Կամեցո՛ղ բարեաց, Տէ՛ր կամարար, մի՛ թողուր զիս ի կամս անձին իմոյ գնալ, այլ առաջնորդեա՛ ինձ․․․

Սկսեմ նրանից, որ իմ վերջին գրառումներից հետո, էջիս որոշ հետևորդներ հարցադրումներ են անում, փորձում են ճշգրտել` ու՞մ կողմնակիցն եմ, քաղաքական ո՞ր ուժին եմ հարում:

Իշխող «Քաղաքացիական պայմանագիր» խմբակցության նախկին պատգամավոր Գուրգեն Արսենյանը նշանակվել է Ռուսաստանում Հայաստանի դեսպան։

Առավոտը Վաղոն նորից անհանգիստ էր։ - Հարևան, մի քանի տեղ կարդացի, որ էսօր հնագետների օրն ա։ Հիմա չգիտեմ՝ շնորհավորե՞մ, թե չէ։ - Ինչի՞ չգիտես։

Ինչպես Հարավային Օսիայի վրա հարձակման հրաման տված ու դրանով իսկ Ռուսաստանի դեմ պատերազմ սկսած Միխեիլ Սաակաշվիլին, ինչպես հետագայում Դոնբասի հանրապետությունների վրա հարձակում նախաձեռնելով, ՌԴ-ի դեմ պատերազմ սկսած Վլադիմիր Զելենսկին, մի օր էլ Նիկոլը մի այլ առիթով, մի խոշոր սադրանքից հետո կարող է պատերազմ սկսել Ռուսաստանի դեմ, բայց մինչ այդ քայլը կամ դրանից հետո երանի կտա նույնիսկ Սաակաշվիլու ճակատագրին:

Իջևան համայնքի Բերքաբեր գյուղի բնակիչները ստորագրահավաք էին կազմակերպել, որով դիմել էին վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանին, պահանջելով իրենց գյուղին վերադարձնել Բերքաբերին պատկանող Ջողազի ջրամբարի ձախ ափի 900 հեկտար հողերը, որոնք շուրջ 30 տարի Ադրբեջանի վերահսկողության տակ են։ Բերքաբերից տեղեկացա, որ այդ ստորագրահավաքը նախաձեռնել է Բերքաբերից սերված պահեստազորի գնդապետ Արայիկ Մադաթյանը։ Բերքաբերի վարչական ղեկավար Տիգրան Հարությունյանին հարցրի, թե ինչ եղավ ստորագրահավաքի ճակատագիրը։ Նա ասաց, որ ինքը տեղյակ չէ ստորագրահավաքի ճակատագրից։

1990-ականներին, որբ Արցախը նոր էր ազատագրվել, ես էլ դպրոցական երեխա էի, շրջապատում հաճախ էի լսում' էդա տղեն հայրենասեր ա... Այնպես էին դա ասում, մատնացույց անելով ինձ, կարծես ասեին՝ էս տղեն այլմոլորակային է:

Բայց իմ ծնունդն այս աշխարհում դժվար եղավ անասելի: Բայց իմ ծնունդն այս աշխարհում հրաշք եղավ...

Թե բա` ակադեմիական քաղաք։ Իսկ հիշու՞մ եք Եվրոպոլիսը։ Պիտի Եվրոպոլիս կառուցեին, չէ՞։